Υπάρχουν πολλές στιγμές που αναρωτιέστε γιατί το παιδί σας, ενώ είστε κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι, αντιδρά με έναν τρόπο που σας εξαντλεί και νιώθετε ότι βρίσκεστε σε αδιέξοδο. Στην πραγματικότητα όμως η συμπεριφορά του παιδιού προέρχεται από λίγες και συγκεκριμένες αιτίες. Είναι σημαντικό ως γονείς να εντοπίζετε και να θέτετε στην ρεαλιστική τους διάσταση αυτές τις συμπεριφορές, για να μπορείτε να τις αντιμετωπίζετε ευκολότερα. Το παιδί λοιπόν συμπεριφέρεται με κάποιους τρόπους γιατί:
Αναζητά την προσοχή σας με οποιοδήποτε τρόπο! Έχει την τάση να θέλει να είναι το επίκεντρο της προσοχής διαρκώς ακόμη και αυτό σας φαίνεται παράλογο. Δεν σημαίνει ότι εκδηλώνει κακή συμπεριφορά. Δεν ξέρει πως αλλιώς να τραβήξει την προσοχή σας. Ειδικά αν το παιδί είναι κάτω από 3 ετών θα δυσκολευτείτε να συζητήσετε με κάποιον άλλο χωρίς διακοπές. Αποδεχτείτε τη συμπεριφορά και προσαρμοστείτε ανάλογα
Ζηλεύει και ανταγωνίζεται τα αδέρφια του, ένα καινούργιο μωρό, τους ενήλικες που αποσπούν την προσοχή της μαμάς ή του μπαμπά αλλά και άλλα παιδιά. Όταν νιώσει το παιδί ότι του αφαιρείται ο πρωταγωνιστικός ρόλος ταράσσεται πολύ – αλλά είναι φυσιολογικό και δεν χρειάζεται να χάνετε τη ψυχραιμία σας!
Απογοητεύεται όταν δεν καταφέρνει – λόγω ηλικίας- να πετύχει τους σκοπούς του. Προσπαθεί να φάει μόνο του και λερώνεται ή δοκιμάζει να βάλει το παντελόνι του και δεν τα καταφέρνει και το πιάνει κρίση θυμού ή κλαψουρίζει. Μην ανησυχείτε – η συμπεριφορά του οφείλεται στην απογοήτευση που νιώθει και όχι απλά στην κακή συμπεριφορά. Έχει ανάγκη από ενθάρρυνση και όχι από τιμωρία.
Φοβάται να σας αποχωριστεί. Είναι απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο το οποίο ξεκινά περίπου στους 7 μήνες και ελαττώνεται σταδιακά στα επόμενα 3 χρόνια. Διαμαρτύρεται γιατί θέλει να σας πει ότι είστε πολύ σημαντικοί και πως προτιμά να μείνει κοντά σας. Ξεπεράστε το με ήπιο τρόπο, χωρίς φωνές και φασαρίες.
Αρρωσταίνει και αναστατώνεται. Όταν το παιδί βγάζει δόντια ή έχει πυρετό, αισθάνεται άβολα και γι αυτό κλαψουρίζει, κάνει πείσματα και δραματοποιεί τα πιο ασήμαντα καθημερινά θέματα. Το ίδιο συμβαίνει όταν το σπίτι βρίσκεται σε αναστάτωση λόγων αλλαγών και η ρουτίνα διαταράσσεται. Πρέπει να περιμένετε ότι η συμπεριφορά του παιδιού θα χειροτερέψει κάτω από αυτές τις συνθήκες. Επεξεργαστείτε το αίτιο της έντασης και μην πολεμάτε τη συμπεριφορά του παιδιού με πειθαρχεία και ποινές.
Δεν αντιδρά όπως οι ενήλικες – είναι νήπιο! Αν οι γονείς έχουν εξωπραγματικές προσδοκίες και περιμένουν ότι τα μικρά παιδιά λειτουργούν με λογική και ότι μπορούν να φερθούν σα μεγάλοι, τα οδηγούν σε επώδυνες και άσκοπες διαδικασίες. Το μικρό, ειδικά, παιδί έχει ελάχιστη λογική, δεν σκέφτεται τους άλλους και δεν κατανοεί τις αξίες των μεγάλων. Κάντε υπομονή!
Αναστατώνει τους γονείς πολύ εύκολα με το παραμικρό. Όταν ένα μικρό παιδί συμπεριφέρεται με πείσμα και οι γονείς αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, τα πράγματα γίνονται δύσκολα ενώ δημιουργείται ένας μόνιμος φαύλος κύκλος. Το παιδί δεν ξέρει πότε να οπισθοχωρεί – η οπισθοχώρηση είναι δουλεία των γονιών!
Όμως μην ξεχνάτε: δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Φτάνει να είστε «αρκετά» καλοί.
